Rozdział IX "Niespodziewana wizyta"

- Mamo, tato!!!
- Co jest James? Coś się stało?!
- Tak! Tak... Widzieliśmy...
- No, kogo widzieliście?
- Ma... Malfoy'a!
- Kogo?! - wtrącił się nagle tata.
- Scorpius Malfoy. Przed sklepem, w którym byliśmy!
- Malfoy w mugolskim miasteczku?!
- No tak! Też się zdziwiliśmy ale...
- Hugo, Rose, co możecie powiedzieć? - spytała ciocia Hermiona.
- No nic konkretnego niestety... Weszliśmy do sklepu, a po trzech minutach Rose zauważyła Malfoy'a...
- Rose?
- Ja nic nie wiem... Ja go po prostu zobaczyłam...
- Dobra, może to zwykła pomyłka... Chodźcie jeść kolację.

***

- My już będziemy się zbierać, wiecie? Późno już.

- Na pewno? Może na noc zostaniecie? Mamy dość miejsca! - stwierdził wujek Ron.

- Właśnie! Dziewczynki by spały u Rose, a panowie u Hugo. Zmieszczą się! Wy z małą macie pokój gościnny.

- Dobra, Ginny, możemy zostać, co?

- Okej. Ale w takim razie dzieciaki, idźcie się myć.

- Dobra mamo!

- Jasne ciociu!

***

Siedziałyśmy z Rose w jej pokoju na łóżkach. Ja czytałam strasznie dziwną mugolską gazetę, a ona upinała w jedną całość swoje piękne, długie, rude włosy. W końcu cisza mi się znudziła.

- Rose?

- No...? - odpowiedziała Rose, trochę dziwnym głosem jak na siebie.

- Od czasu, kiedy zobaczyłaś Malfoy'a, ani razu się nie odezwałaś. O co chodzi?

- No bo... Zresztą... Nie zrozumiesz mnie...

- Jak to? Powiedz!

- Podobał ci się kiedyś jakiś chłopak?

- Nie...

- No właśnie! Ja jestem w wieku James'a. Scorpius też jest z tego rocznika co my... Malfoy w Slytherinie, twój brat jest Krukonem, a ja należę do Gryffindoru.

- No tak, ale co ma do tego to, czy mi się jakiś chłopak podoba?

- James ma dziewczynę, co nie?

- No ma...

- A ja jestem singielką... W moim guście są wysocy blondyni, a Scorpius właśnie takim jest...

- Aaaa... To dlatego on tak dziwnie się na ciebie patrzył! Wygląda na to, że do siebie pasujecie...

- No nie wiem... Tata pewnie się wkurzy jak się dowie... Nie mów nikomu okej?

- Dobra... Też ci coś powiem...

- No, słucham?

- Mi też się ktoś podoba...

- Serio? Opowiadaj kto!!!

W tym momencie weszła mama.

- Co tam dziewczyny? Późno już, kładźcie się spać. Rose, ale ty masz piękne te włosy... Nigdy nie mogłam się napatrzeć.

- Dziękuję.

- Mamo, my już się kładziemy, ok? Dobranoc!

- Dobra, ale macie być cicho, bo obudzicie Silvię.

- Dobra ciociu!

- To dobranoc dziewczyny.

Kiedy mama wyszła, obie odetchnęłyśmy z ulgą. Niby jestem młodsza od Rose, ale rozumiemy się bez słów.

- Uff... No, to kto ci się podoba?

- Ale nie powiesz nikomu?

- Jasne!

- Twój brat...

- HUGO?! - wykrzyknęła Rose, i po chwili zatkała sobie usta dłonią. - Sorki. Na prawdę podoba ci się mój brat?!

- No...

- No cóż... Każdy ma swój gust...

***

Siedzieliśmy w naszym domu przy obiedzie, gdy nagle ktoś zapukał do drzwi.

- Pójdę otworzyć! - zaoferował Al.

- Ok. Tylko się pośpiesz, bo wystygnie! - powiedziała mama.

- Jak myślicie, kogo do nas przywiało? - spytał James.

- Nie mam pojęcia! Ktoś kogoś zapraszał? - spytał tata.

- Wygląda na to, że to ktoś do ciebie bracie... - odezwał się wracający z przedpokoju Albus.

Usłyszeliśmy kroki za nim, a za moment ukazała się w drzwiach Silvia.

- Silvia! Co ty tu robisz kocie?! - powiedział James i natychmiast podbiegł do niej i pocałował w usta.

- Hej kochanie! Przyjechałam, bo strasznie się stęskniłam; poza tym chciałam poznać rodzinę mojego przyszłego męża! Hahaha! Dzień dobry wszystkim!

- Dzień dobry Silvio! Miło mi cię poznać. Może usiądziesz z nami do obiadu? Jeszcze jest trochę.

- Bardzo chętnie, dziękuję.

- Zostajesz na noc? - spytał Al.

- A ciebie co to obchodzi?! To moja dziewczyna! Nawet nie waż się do niej zbliżyć!!!

- Jakiś ty waleczny się zrobił! Nie znałam cię pod tym kątem miśku!

- Nie moja wina, że on do ciebie podrywa! Nie zgadzam się na to!!!

- No już, spokojnie... Pokażesz mi swój pokój?

- Jasne, chodź!

- Tylko zaraz wróćcie, bo obiad stoi na stole!

- Dobrze proszę pani.

- No, to jesteśmy.

- Jeej... Ładnie tu masz! Jak myślisz, zmieścimy się na jednym łóżku?

- Hahah, tak kotku. Na pewno! Jest w sam raz!

- To super! Połóż się na nim.

- Eeem... Okej...

- No, dawaj dawaj! Kładź się! Nie tak! Na plecach!

- Dobra... Już!

- Teraz uważaj!

Mrugnąłem powiekami, a ona znalazła się tuż obok mnie! Sekundę później, leżała na moim brzuchu...

- Kotek? Co robisz?

- Nie odzywaj się, bo cię trzepnę!

- Okej już!

Zaczęła mnie całować... Na początku byłem trochę w szoku, ale potem "włączyłem się" do tej czynności. Było zarąbiście!

- W nocy powtórzymy kochanie! Chodźmy na dół.

- Mrraśna jesteś! Kocham cię.

***

- Silvia, może chciałabyś zwracać się do nas ciociu i wujku? Skoro już jesteście parą, no to...

- Dobrze ciociu!

- Świetnie. To jak zostajesz w końcu na noc? Bo już nie wiem.

- Tak ciociu. Jeśli można to wzięłabym od was jakiś materac, to będę spać u miśka.

- Miśka, czyli James'a, tak? - spytał tata z uśmiechem na twarzy.

- Tak wujku. To mogę?

- Jasne! James, przynieś materac, co?

- To ja będę u ciebie w pokoju. Dobranoc wszystkim!

- Dobranoc. Lily, Al, wy też idźcie spać. - powiedział tata.

Kiedy już wszystkie dzieci poszły spać, rodzice spokojnie mogli pogadać.

- Jak myślisz, Harry, nie zrobią tam na górze nic głupiego?

- Nie, skąd! To mądre dzieciaki! Mogą się najwyżej zbyt dużo całować, ale od tego nic się nie stanie.

- No tak, masz rację. Chodź, pogramy w szachy.

- Okej.

--------------------------------------------

*tym czasem u James'a*

--------------------------------------------

- Ach... Masz wygodne łóżko, wiesz?

- Wiem, uwielbiam na nim leżeć... Ale z tobą jest lepsze!

- Hah! Kocham cię!

- Mam sześciopak, wiesz...?

- Serio?! Wstań na chwilę!

James usiadł, a Silvia zaczęła zdejmować mu koszulkę.

- Nie no, faktycznie, niezły brzuszek!

- Co nie? Długo nad nim pracowałem...

- Fajnie... Wiesz, zmęczona jestem, długo do was jechałam, chodźmy spać, co?

- Okej, ale zabraniam ci korzystać z materaca! Daj mi na chwilę wstać.

James wstał i przedziurawił materac.

- Co robisz?!

- Rano powiemy, że materac był dziurawy i musiałaś spać ze mną.

- No dobra miśku!

- To dobraNOX kocie!

- Dobranoc.

Silvia zasnęła wtulona w ciało James'a. On też po chwili usnął. Oboje czuli się cudownie...

To ten kolejny rozdział ;) Mam nadzieję, że nie przesadziłam z "romansami" ale musiałam :D Krukonko, trochę z tą Rose i Scorpiusem bazowałam się na twoim blogu, ale mam nadzieję, że się nie obrazisz :*

Komentować!!!